آشنایی اولیه با محیط برنامه نویسی دلفی

با سلام خدمت همه شما عزیزانی که تا کنون به این بلاگ سر زدید امیدوارم که تا اینجا از مطالبی که من و بقیه دوستانم در اختیار شما قرار داده ایم استفاده کرده باشید و ما نیز بتوانیم نیاز های شما را فراهم سازیم. 

امروز می خواهیم اولین قسمت از آموزش زبان دلفی را آغاز کنیم. پس بدون هیچ مقدمه ای به سراغ اولین صفحه ای که در لحظه ورود به دلفی با آن روبرو می شویم صحبت نماییم.

دلفی با ویژگیهای متعددی چون روند شی گرایی و مبتنی بر فرم، کامپایلر فوق العاده سریع، پشتیبانی از تکنولوژیهای روز برنامه نویسی دنیا، پشتیبانی عالی از بانکهای اطلاعاتی و . . . طرفداران بسیاری پیدا کرده است. تا آنجا که بسیاری به حق آن را سریعترین محیط برنامه نویسی تولید برنامه های کاربردی تحت ویندوز می دانند.

در دنیای اینترنت منابع بسیار زیادی حتی به زبان فارسی برای دلفی وجود دارد. هدف ما در این وبلاگ این است که دانسته های خود و شما دوستان را به صورت منظم و دسته بندی شده و حد الامکان به صورت کامل در اختیار عزبزان قرار دهیم.

دلفی یک ابزار بسیار ایده آل است. اما دارای محیط برنامه نویسی بسیار پیچیده ای است که عناصر بسیار زیادی در آن مطرح هستند. لذا ابتدا محیط اصلی نرم افزار را بررسی می کنیم: 

Form Designer:

یک ابزار ویژوال برای قرار دادن اجزاء ساخت بر روی فرمهاست. در این ابزار می توان هر یک از اجزاء ساخت را مستقیما با ماوس انتخاب کرد. زمانی که یک شیء کنترلی بسیار کوچک است یا در پشت یک شیء کنترلی دیگر قرار دارد، می توانیم از Object Inspector یا Object Treeview استفاده کنیم.

Object Inspector:

برای اینکه خصوصیات اجزای ساخت یک فرم را در زمان طراحی ببینیم و یا تغییر دهیم از این قسمت استفاده می کنیم. فهرست بالای Object Inspector که یک منوی کشویی است نوع شیء رانشان می دهد، و امکان انتخاب اجزای دیگر را فراهم می کند. اگر بر روی Object Inspector راست کلیک کنیم از طریق گزینه Arrange می توانیم نوع طبقه بندی خصوصیات اجزا ساخت را تغییر دهیم.

Object Treeview:

تمام اجزای ساخت و اشیاء یک فرم را به صورت یک درخت نشان می دهد، و رابطه های آنها را به تصویر می کشد. آشکارترین این روابط رابطه "والد - فرزند" است. علاوه بر آن روابطی چون "ساخت - جزء زیر ساخت"،  "مجموعه - عنصر" و روابط خاصی چون "Datasource/Dataset" را نشان می دهد. می توانیم محتوای Object Treeview  را برای مستند سازی (Documentation) برنامه چاپ کنیم. برای اینکار پنجره را انتخاب و از فرمان File → Print استفاده می کنیم.

Source Viewer:

این قسمت ویراستار کد است، که کدهای خود را باید از این قسمت وارد و یا حذف کنیم. هر Unit که به برنامه اضافه می شود یک تب به این صفحه اضافه می شود. با کشیدن و رها کردن تب های نشان دهنده نام Unit ها می توانیم ترتیب آنها را تغییر دهیم. با راست کلیک روی این پنجره و انتخاب Properties پنجره Editor Properties ظاهر می شود که می توان تنظیمات ویراستار را بر اساس آن انجام داد.

‍Code Explorer:

این پنجره - که عموما در یک طرف ویراستار قرار دارد - فهرست تمام متغیرها، انواع داده ها و توابع تعریف شده در یک Unit را به همراه سایر Unit های موزد استفاده در عبارات USES را نمایش می دهد. برای انواع داده های مرکبی مانند کلاسها اطلاعات کاملی چون فهرست فیلدها، خصوصیات و متد ها نمایش داده می شود.

‍Component Pallet:

برای انتخاب اجزاء ساختی که می خواهیم به برنامه بیفزاییم مورد استفاده قرار می گیرد. پالت Component زبانه های زیادی دارد که در آینده درباره آنها صحبت خواهیم کرد. با استفاده از زبانه Pallet واقع در Tools → Environment Option می توانیم نمایش این اجزا ساخت را تنظیم کنیم. 

امیدوارم که این مبحث را بصورت جدی فرا بگیرید چون این مطلب مقدمه ای برای ورود مناسب به دلفی است.